Filmy solidarność

Film opowiadająca o kulisach jednej z najsłynniejszych i najbardziej dramatycznych zbrodni stanu wojennego popełnionej w maju 1983 roku. Zatrzymanie i pobicie przez funkcjonariuszy ZOMO warszawskiego maturzysty – Grzegorza Przemyka zapoczątkowało społeczne protesty, ale też skłoniło komunistyczny aparat represji do wdrożenia wielkiej mistyfikacji. To opowieść o zbrodni bez kary, ale przede wszystkim o totalitarnej władzy, która nie cofnie się przed niczym – nawet najbardziej absurdalnym kłamstwem – aby osiągnąć swój cel.

Akcja filmu rozgrywa się w 1981 roku, na kilka miesięcy przed masakrą górników w Kopalni Węgla Kamiennego Wujek (o której Kutz opowiedział w swoim późniejszym obrazie Śmierć jak kromka chleba). Jej bohaterem jest Tomasz Siwek (Zbigniew Zamachowski) – członek PZPR i pracownik elektrociepłowni, w której zarabia na życie jako nosiwoda. Ponieważ ma dobry kontakt z robotnikami przełożeni proszą go, by szpiegował swoich kolegów – członków Solidarności. Skuszony obietnicą wczasów w Bułgarii Tomasz wyraża zgodę, kiedy jednak trafia na opozycyjny wiec daje się ponieść entuzjazmowi tłumu i przyłącza się do protestów, co nie uchodzi uwadze ani jego partyjnych zwierzchników ani rozpędzającym protestujących milicjantom. W jednej z chwili z donosiciela Siwek staje się niemalże bohaterem opozycji. Jego nielojalność nie pozostaje bez konsekwencji. Już następnego dnia Tomasz zostaje aresztowany. Przesłuchujący go funkcjonariusze obiecują mu wolność, jeśli zdradzi, którzy z robotników wzięli udział w manifestacji. Czy Siwek po raz kolejny zdecyduje się na współpracę?

Niegdyś Terry Malloy (Brando) był nadzieją amerykańskiego boksu, a dziś pracuje jako doker u szefa miejscowego gangu Johnny'ego Friendly (Lee J. Cobb), który trzęsie całą okolicą. Terry żyje w poczuciu winy, przyczynił się bowiem do śmierci robotnika, który postanowił zdemaskować Johnny'ego. Gdy zakochuje się w siostrze zmarłego, Edie Doyle (Eva Marie Saint), ta uświadamia mu, jak nisko się stoczył. Wkrótce potem członkowie gangu mordują skorumpowanego brata Terry'ego, Charleya zwanego "Dżentelmenem" (Rod Steiger). Na wieść o tym chłopak postanawia wymierzyć sprawiedliwość Friendly'emu i wypowiada mu wojnę na śmierć i życie.

Jest sierpień roku 1980. W stoczni Gdańskiej rozpoczyna się strajk. Jednym z jego organizatorów jest Maciek Tomczyk syn Mateusza Birkuta. Władze radiokomitetu wysyłają na Wybrzeże redaktora Winkla, aby zebrał materiały na temat Tomczyka. Mają one posłużyć do spreparowania reportażu oczerniającego przywódców strajku. Winkel wnika w środowisko opozycji. Poznaje prawdę o życiu Tomczyka, spotyka ludzi, nie boją się głośno mówić o zbrodniach władzy ludowej. Zaczyna rozumieć, że w Polsce rzeczywiście można coś zmienić. Ale czy starczy mu odwagi, by przejść na stronę barykady?

Janek (Mateusz Kościukiewicz) jest wrażliwym osiemnastolatkiem, który wraz z przyjaciółmi przeżywa wypełnioną muzyką beztroską młodość. Gdy zakochuje się w Basi (Olga Frycz) nie chce pogodzić się z faktem, że ich miłość stanie się zakazana. Ich uczucie zostanie wystawione na próbę.

Jest to film kręcony na podstawie faktów, który opisuje i przedstawia młodych działaczy solidarności, walczących o swoje prawa oraz o wyprowadzeniu 80 milionów złotych z banku. Wiodącą postacią jest Władysław Frasyniuk.

Student malarstwa Franek przez przypadek zostaje wplątany w tryby przerażającej totalitarnej machiny. Cała jego wrażliwość i człowieczeństwo zostają poddane ciężkiej próbie. Historia inspirowana jest prawdziwymi wydarzeniami z okresu stanu wojennego i początku lat 80. ubiegłego wieku.

Historia rozgrywa się w 1982r., w stanie wojennym. Kierujący strajkiem, młody robotnik, Dariusz, zostaje uwięziony. Jego obrony podejmuje się doświadczony mecenas Antoni Zyro. Niestety, mecenas nieoczekiwanie umiera. Wdowę po nim Urszulę, odwiedza Joanna, żona Dariusza. Joanna prosi Urszulę o pomoc. Ta poleca mecenasa Labradora, czy słusznie?

12. grudnia prom ze Świnoujścia do Hamburga wypływa z portu. Znajdują się na nim Polacy, którzy szukając szansy na lepsze życie postanawiają wyemigrować. Marek Ziarno do nich nie należy. Nauczyciel języka polskiego nie zamierza opuszczać kraju, przyrzekł to swoim uczniom. Został wysłany z tajną misją przez władze „Solidarności”. Służba bezpieczeństwa poinformowana o zadaniu nie zdążyła go aresztować, zaś celnikom nie udaje się znaleźć tajnych dokumentów, które miał przewozić. Na prom „przemyciła” je była żona Marka. Czy Ziarno wytrwa w swoim postanowieniu, kiedy dowie się o wprowadzeniu stanu wojennego i aresztowaniu działaczy Solidarności?

W Uzaku (ostatniej części tryptyku, na który składają się jeszcze Kasaba i Chmury w maju) miejscem spotkania bohaterów Ceylana jest Stambuł. Grana przez Emina Topraka postać młodego mężczyzny, który w poprzednich filmach marzył o ucieczce z prowincji, wreszcie decyduje się na porzucenie rodzinnego miasteczka. Zamierza znaleźć pracę na statku, wyruszyć w podróż, zacząć prawdziwe życie. Swoją przedłużającą się wizytą najpierw zaskakuje, a potem drażni wielkomiejskiego krewnego. Jest nim żyjący samotnie artysta (grany przez Muzaffera Özdemira), odcięty od azjatyckich korzeni. Jemu również przyjdzie rozliczyć się z własnym niespełnieniem. W Stambule pada śnieg. To rzadkie zjawisko. Stambulski śnieg jest gęsty i mokry, spada z nieba wielkimi płatkami na palmy i meczety. Bohater grany przez Topraka traci swój sen o mieście, traci złudzenia, nie udaje mu się bowiem niczego osiągnąć. Miasto go odrzuca. Jest zatopione w mglistej bieli niczym nieistniejąca nigdy Atlantyda. Jest też ruchliwe, wypełnione ludźmi, światłami, przedmiotami, które nie wiadomo do czego służą. Bohater nie znajduje w nim swojego miejsca, ani przestrzeni, która ułatwiłaby mu realizację marzeń. Ambiwalentna, milcząca relacja kuzynów uosabia istotę tureckości, melancholijne rozdarcie pomiędzy tradycją a współczesnością, nadzieją a rozpaczą. Film został poświęcony pamięci Emina Topraka, zmarłego śmiercią samobójczą w grudniu 2002 roku.